Scheldeveer Appels-Berlare ook wel Appels Veer genoemd. De houten veerbrug, aanpalend deel van de Scheldeoever met resterend metselwerk van oud veerhoofd, twee dukdalven, houten ponton met ijzeren loopbrug, zijn beschermd.
Appels Veer behoort tot de oudste Scheldeveren in de regio van de Bovenschelde. Het veer werd al vermeld in 1253 naar aanleiding van de overdracht ervan door de graaf van Vlaanderen Guido van Dampierre aan Gregorius, heer van Appels.
Appels Veer vormde vroeger een onderdeel van een minstens sinds de middeleeuwen bestaande belangrijke verbindingsweg, de Heerweg Gent-Dendermonde. Op de kaart van het Land van Aalst van 1596 staat deze weg tussen Kalken en Appels aangegeven als 'Heerwech naer Appels veer'.
Voorheen was de dorpskern van Appels en haar dorpskerk, zoals van vele oude Scheldedorpen, nabij de oever van de Schelde naast Appels Veer gelegen. Na de verwoesting van de kerk in de 15de eeuw werd de dorpskerk verder oostwaarts richting Dendermonde opgericht en zo verplaatste zich ook de dorpskern. Bij Appels Veer lagen vroeger loskaaien voor via de Schelde verscheepte goederen. In het kader van de rechttrekking van de Schelde in het laatste kwart van de 19de eeuw werd de Scheldemeander aan de Hoofdstraat te Appels afgesneden en verdween de handelsactiviteit.
In 1971 doet het veerhuis dienst als locatie voor de verfilming van het boek van Stijn Streuvels: De teleurgang van de waterhoek.
Vandaag heeft de overzetdienst van Appels Veer voor het Scheldetoerisme sterk aan belang gewonnen. Het is gelegen in een landschappelijk zeer aantrekkelijk gebied dat met zijn schilderachtige Scheldedijken zeer in trek is bij wandelaars en fietsers.
Bron: https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/48872
Copyright foto's: Andre De Thaey
